- ὁμόναος
- ὁμό-νᾱος, α, ον,A having a common temple, IG42(1).41.2 (Epid., v/iv B. C.), Hsch. s.v. ὁμωχέται.
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό). 2014.
ὁμόναος
Look at other dictionaries:
ομόναος — ὁμόναος, ον (Α) (για θεούς) αυτός που έχει κοινό ναό μαζί με άλλον. [ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο) * + ναός] … Dictionary of Greek
ὁμόναοι — ὁμόναος having a common temple masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ναός — Ο χώρος που είναι αφιερωμένος στη λατρεία του θεού, η κατοικία του θεού. Η έννοια του ν. συνδέεται γενικά με την έννοια του ιερού που, πιθανότατα, προηγείται και που σημαίνει έναν χώρο, συνήθως φυσικό, όπου η θεότητα εκδηλώνει την παρουσία και τη … Dictionary of Greek
ομ(ο)- — [ΑΜ ὁμ(ο) ] α συνθετικό πολλών λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, που ανάγεται στο επίθ. ὁμός και δηλώνει ότι: α) κάτι γίνεται μαζί, ταυτοχρόνως με κάτι άλλο (πρβλ. ομο βλαστώ, ομο βροντία, ομό δουπος, ομό ζευκτος, ομο θαμνώ) β) το δηλούμενο … Dictionary of Greek
